Miña nai traballa nunha fábrica de conservas.
Un día miña nai díxome:
O amor é unha sardiña en lata. ¿Ti sabes
Cómo se preparan as conservas
En lata?
Un día miña nai díxome: o amor é unha obra de arte
En lata.
Filla,
¿sabes de onde vés? Vés
dun viveiro de mexillóns
en lata. Detráis da fábrica, onde podrecen
as cunchas
e as caixas de peixe. Un fedor imposible, un azul
que non vale. De alí vés.
Ah! Dixen eu, entón son a filla do mar.
Non.
Eres a filla dun día de descanso.
Ah! Dixen eu,
Son a filla da hora do bocadillo.
Sí, detráis, entre as cousas que non valen.
(de Baleas e baleas)
